Seksualne zmagania brazylijskich księży

Według badań doko­na­nych wśród bra­zy­lij­skich kapła­nów na proś­bę Naro­do­wej Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Bra­zy­lii (Con­fe­ren­cia Nacio­nal dos Bispos do Bra­sil) 41% księ­ży przy­zna­ło się do aktyw­ne­go życia sek­su­al­ne­go już po otrzy­ma­niu świę­ceń kapłań­skich. Wia­do­mość ta, sze­ro­ko komen­to­wa­na przez media, wpro­wa­dzi­ła w zakło­po­ta­nie bra­zy­lij­ską hie­rar­chię kościel­ną. Wie­lu bisku­pów sta­ra­ło się publicz­nie zdys­kwa­li­fi­ko­wać uży­tą do badań meto­dę.

Tyl­ko nie­któ­rzy bisku­pi sta­ra­li się bez­stron­nie przy­znać, że takie są wła­śnie fak­ty. Jeden z nich, biskup Anu­ar Bat­ti­sti z Die­ce­zji Tole­do, Stan Para­na, powie­dział: “Nie może­my się obu­rzać (…), te dane tyl­ko potwier­dza­ją, że ser­ce księ­dza posia­da rów­nież swo­ją ludz­ką stro­nę”.

Jeden z uczest­ni­ków inter­ne­to­we­go Forum, któ­re­go człon­ko­wie nale­żą do orga­ni­za­cji żona­tych księ­ży RUMOS, sko­men­to­wał powyż­sze sło­wa w ten spo­sób: “Zgo­da! Co jed­nak nas obu­rza, to ist­nie­nie norm w Koście­le, któ­re nie mają sza­cun­ku dla “ludz­kiej stro­ny księ­żow­skie­go ser­ca”. Pra­wo celi­ba­tu nie sza­nu­je ludz­kiej natu­ry. Co do tej, to Świę­ty Paweł daje radę: “Jeśli jed­nak nie mogą zacho­wać wstrze­mięź­li­wo­ści, nie­chaj wstę­pu­ją w stan mał­żeń­ski; albo­wiem lepiej jest wstą­pić w stan mał­żeń­ski, niż gorzeć” (1 Kor 7,9). Nie idąc za tą radą Paw­ło­wą Kościół musi pła­cić wyso­ką cenę”.