Śpiew powodem rozłamu?

Duchow­ni Gru­ziń­skiej Cer­kwi podzie­li­li się na dwa zwal­cza­ją­ce się obo­zy z powo­du … sty­lu śpie­wów, jakie mają być wyko­ny­wa­ne w cza­sie litur­gii — infor­mu­je newsru.com

Dys­ku­sja na temat śpie­wów cer­kiew­nych roz­po­czę­ła się w 1998 roku i dopro­wa­dzi­ła do powsta­nia dwóch grup. Jed­na z nich to zwo­len­ni­cy tra­dy­cyj­ne­go bizan­tyj­skie­go sty­lu śpie­wa­nia, dru­ga sku­pia zwo­len­ni­ków gru­ziń­skie­go sty­lu śpie­wa­nia trzy-gło­so­we­go.

Kato­li­kos-patriar­cha Gru­zji Ilia II — jesz­cze na począt­ku spo­rów sta­nął po stro­nie gru­ziń­skie­go spo­so­bu śpie­wa­nia, ale “bizan­tyj­czy­cy” nie pod­po­rząd­ko­wa­li mu się, i nadal spra­wu­je litur­gię w zgo­dzie z kano­na­mi bizan­tyj­ski­mi.

Według tra­dy­cji — chrze­ści­jań­stwo w Gru­zji, jako pierw­szy gło­sił św. Andrzej Apo­stoł. Już w IV wie­ku w kra­ju tym ist­nia­ły duże gru­py chrze­ści­jan z bisku­pa­mi na cze­le. Auto­ke­fa­lię Gru­zja otrzy­ma­ła w 457 roku od Kościo­ła w Antio­chii.