Spotkanie konserwatywnych prymasów

W dniach od 5 do 9 kwiet­nia br. na Ber­mu­dach odby­ło się spo­tka­nie pry­ma­sów Wspól­no­ty Angli­ka­nów Wyzna­ją­cych (FCA), kon­ser­wa­tyw­ne­go ruchu w łonie „Angli­can Com­mu­nion”, któ­re­mu dotąd prze­wod­ni­czył były pry­mas Nige­rii, abp Peter Aki­no­la. Zgro­ma­dze­ni pry­ma­si, repre­zen­tu­ją­cy ponad 34 mln. angli­ka­nów, to jest wię­cej niż poło­wę człon­ków Wspól­no­ty Angli­kań­skiej, wybra­li nowe wła­dze Wspól­no­ty Angli­ka­nów Wyzna­ją­cych. Prze­wod­ni­czą­cym FCA został połu­dnio­wo­ame­ry­kań­ski bp Gre­go­ry Vena­bles, wice­prze­wod­ni­czą­cy­mi: bp Emma­nu­el Koli­ni z Rwan­dy oraz bp Eliud Wabu­ka­la z Kenii. Biskup Peter Jen­sen z Austra­lii nadal będzie sekre­ta­rzem gene­ral­nym ruchu.

W komu­ni­ka­cie ze spo­tka­nia napi­sa­no m.in.: „przy­zna­je­my, że pro­ble­my dzie­lą­ce naszą uko­cha­ną Wspól­no­tę Angli­kań­ską są dale­kie od roz­wią­za­nia. Wybór ks. Mary Glas­spo­ol, les­bij­ki żyją­cej w związ­ku, jako biskup­ki w Koście­le epi­sko­pal­nym (TEC) świad­czy wyraź­nie o tym, że przy­wód­cy ame­ry­kań­skie­go Kościo­ła for­mal­nie zaak­cep­to­wa­li styl życia pozo­sta­ją­cy w sprzecz­no­ści z Pismem Świę­tym. Dzia­ła­nie to uzmy­sła­wia rów­nież, że wszel­kie rosz­cze­nia doty­czą­ce okre­su wspa­nia­ło­myśl­ne­go powstrzy­ma­nia się stra­ci­ły rację bytu.

Nad­szedł czas, by wszy­scy orto­dok­syj­ni, przy­wią­za­ni do Biblii angli­ka­nie, zarów­no w USA jaki w innych czę­ściach świa­ta, zade­mon­stro­wa­li jasne i jed­no­znacz­ne sta­no­wi­sko histo­rycz­nej wia­ry oraz odrzu­ci­li swój udział w sprzecz­nych z Pismem Św. dzia­ła­niach i pro­gra­mach Kościo­ła epi­sko­pal­ne­go. Uwa­ża­my, że bie­żą­ca stra­te­gia wzmac­nia­nia struk­tur Wspól­no­ty Angli­kań­skiej poprzez dzia­ła­nie komi­te­tów i komi­sji jest nie­efek­tyw­na. Sądzi­my wręcz, że obec­ne struk­tu­ry utra­ci­ły swą inte­gral­ność i waż­ność. Jeste­śmy prze­ko­na­ni, żetyl­ko ugrun­to­wa­na teo­lo­gicz­nie i zako­rze­nio­na w Biblii refor­ma­cja, do jakiej wzy­wa Dekla­ra­cja Jero­zo­lim­ska, może przy­czy­nić się do nasta­nia kró­le­stwa boże­go. Wspól­no­ta Angli­kań­ska będzie w sta­nie wypeł­nić swo­je ewan­ge­licz­ne posłan­nic­two jedy­nie wów­czas, gdy będzie ona postrze­ga­ła sie­bie jako wspól­no­tę zgro­ma­dzo­ną dla wyzna­wa­nia wia­ry a nie jako orga­ni­za­cję, któ­rej pod­sta­wo­wym celem jest utrzy­my­wa­nie insty­tu­cjo­nal­nej lojal­no­ści.”