Księża bez granic — propozycje dla Bliskiego Wschodu

Pro­blem zani­ka­ją­cych spo­łecz­no­ści chrze­ści­jań­skich na Bli­skim Wscho­dzie jest przed­mio­tem obrad trwa­ją­ce­go od 10 do 24 paź­dzier­ni­ka Syno­du Bisku­pów dla Bli­skie­go Wscho­du. Biskup Gior­gio Ber­tin z Dżi­bu­ti zapro­po­no­wał stwo­rze­nie “ban­ku dostęp­nych księ­ży”, któ­rzy byli­by wysy­ła­ni do posłu­gi w regio­nie na czas oko­ło 9 mie­się­cy.

Pro­po­zy­cję poparł arcy­bi­skup Detro­it Allen Vigne­ron — jeden z 10 dele­ga­tów z Ame­ry­ki pół­noc­nej. Z tym, że zazna­czył, iż księ­ża wysy­ła­ni do pra­cy — by dzia­łać efek­tyw­nie — powin­ni być przy­naj­mniej w spo­sób mini­mal­ni obe­zna­ni z odmien­no­ścią kul­tu­ro­wą regio­nu.

W celu polep­sze­nie poczu­cia wspól­no­to­wo­ści mię­dzy uni­wer­sal­nym Kościo­łem a odmien­ny­mi etnicz­nie i litur­gicz­nie poszcze­gól­ny­mi Kościo­ła­mi Wschod­ni­mi zapro­po­no­wa­no też, by patriar­cho­wie Kościo­łów Wschod­nich będą­cy w jed­no­ści z Papie­żem, byli ojca­mi i zwierzch­ni­ka­mi swo­ich Kościo­łów bez ogra­ni­czeń tery­to­rial­nych. Cho­dzi o to, że w tej chwi­li patriar­cho­wie Kościo­łów rytu wschod­nie­go wyzna­cza­ją samo­dziel­nie bisku­pów, ale wyłącz­nie na tery­to­rium dane­go kra­ju. Biskup Kościo­ła rytu Wschod­nie­go z inne­go niż sie­dzi­ba patriar­chy kra­ju jest wyzna­cza­ny przez papie­ża, czy­li bisku­pa Rzy­mu. Ogra­ni­cza to auto­ry­tet i zwierzch­ność patriar­chów Kościo­łów Wschod­nich będą­cych w komu­nii z Rzy­mem. Patriar­cho­wie powin­ni też otrzy­mać wyż­szą niż kar­dy­na­ło­wie pozy­cję (potwier­dzo­ną przez pra­wo kano­nicz­ne) — rów­nież po to, by auto­ma­tycz­nie byli upraw­nie­ni do bra­nia udzia­łu w kon­kla­we bez otrzy­ma­nia tytu­łu kar­dy­nal­skie­go.