
- 21 sierpnia, 2022
- przeczytasz w 3 minuty
Metropolita Innocenty Wasiliew, zwierzchnik diecezji litewskiej Patriarchatu Moskiewskiego, był w dniu 19 sierpnia specjalnym gościem podczas liturgicznych obchodów Przemienienia Pańskiego na Grabarce, szczególnego dla prawosławnych w Polsce miejsca kultu. Ten...
Wysłannik Patriarchatu Moskiewskiego do zadań specjalnych z wizytą w Polsce
Metropolita Innocenty Wasiliew, zwierzchnik diecezji litewskiej Patriarchatu Moskiewskiego, był w dniu 19 sierpnia specjalnym gościem podczas liturgicznych obchodów Przemienienia Pańskiego na Grabarce, szczególnego dla prawosławnych w Polsce miejsca kultu. Ten rosyjski hierarcha, podobnie jak jego odpowiednik na Ukrainie – metropolita Onufry Berezowski, czy zwierzchnik Cerkwi polskiej metropolita Sawa, potępił wojnę Rosji przeciwko Ukrainie, jednak liczne działania pozwalają na wskazanie, że jest to operacja „fałszywej flagi”, mająca chronić interesy opcji prokremlowskiej.
Metropolita Innocenty, obok tego, że po trzech tygodniach od agresji rosyjskiej na Ukrainę wydał jej „zdecydowane potępienie” i nawet zdystansował się od działań patriarchy Cyryla, zawiesił w czynnościach kapłańskich pięciu szanowanych duchownych, głośno protestujących przeciwko tej wojnie i domagających się pełnej niezależności od Moskwy prawosławia na Litwie. Innocenty, by uspokoić nastroje wśród wiernych, zapowiedział nadanie autonomii metropolii litewskiej w ramach związków z Rosyjską Cerkwią. Oczekiwania dużej części duchownych i wiernych są jednak znacznie większe i zwrócili się z tym problemem do patriarchy Konstantynopola Bartłomieja.
Innocenty wielokrotnie był wysłannikiem Moskwy w sprawach kryzysowych szczególnej wagi, np. w latach 2006–2007
pacyfikował falę przechodzenia rosyjskich parafii w Wielkiej Brytanii pod jurysdykcję Patriarchatu Konstantynopola. Od 1999 r. odpowiadał za parafie moskiewskie na zachodzie Europy (Francja, Włochy, Szwajcaria, Hiszpania i Portugalia), ale także działał w Japonii. W 2000 r. otrzymał od Putina Order Przyjaźni „za wielki wkład w rozwój duchowych i kulturalnych więzi społeczności zagranicznej z Rosją”, a w 2017 r., po siedmiu latach kierowania metropolią wileńską, Kreml przyznał mu Order Honoru „za wielki wkład w zachowanie rosyjskiego dziedzictwa kulturowego i duchowego, umacnianie przyjaźni między Federacją Rosyjską i Litwą”. Jest absolwentem Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych w Moskwie (miał problemy z ukończeniem studiów, jednak wszystko się zmieniło po kontakcie z KGB), pracował m.in. w Centralnej Rozgłośni Radiowej dla Zagranicy w strukturach Państwowej Telewizji i Radia ZSRR oraz w Instytucie Informacji Naukowej dla Nauk Społecznych Akademii Nauk ZSRR. Jego kariera cerkiewna rozpoczęła się w 1980 r., kiedy miał 33 lata.
27 lipca br. litewskie MSZ nałożyło sankcje personalne na patriarchę moskiewskiego Cyryla, zakazując mu wjazdu na terytorium swego państwa do 2027 r. Metropolita Innocenty unika więc otwartych relacji z Moskwą, zaś do Warszawy przybył 17 sierpnia z 4‑dniową wizytą na zaproszenie zwierzchnika polskiej Cerkwi. Jednym z celów wizyty rosyjskiego hierarchy są konsultacje, jak mówi oficjalny komunikat metropolii litewskiej, „w związku ze schizmatyckimi działaniami mającymi na celu stworzenie równoległej struktury kościelnej na Litwie pod jurysdykcją Patriarchatu Konstantynopola”. W ramach przygotowań do tego spotkania na początku maja br. metropolita Sawa przyjął w Warszawie bpa Ambrożego Fiedukowicza, wikariusza eparchii wileńskiej (święcenia biskupie przyjął od patriarchy moskiewskiego Cyryla w 2020 r., wskazywany jest jako następca blisko 75-letniego Innocentego).
Wizyta ukazuje wspólnotę interesów hierarchów prawosławnych skoncentrowanych wokół Moskwy. Widać, że rosyjska Cerkiew nie może pogodzić się z utratą mandatu do sprawowania pieczy nad prawosławiem zarówno w państwach byłego ZSRR, jak i Układu Warszawskiego. Wspólnym wrogiem zostaje wykreowany Konstantynopol – Moskwa, obawiając się powtórki ze scenariusza estońskiego i ukraińskiego, konsoliduje swoje środowisko i podejmuje ataki pod adresem patriarchy Bartłomieja, który jednocześnie staje się coraz większym symbolem chrześcijańskiej wolności.
Autor jest nauczycielem akademickim związanym z Uniwersytetem Wrocławskim (wicedyrektor Instytutu Filozofii, kierownik Pracowni Badań Prognostycznych nad Przemianami Religijnymi), współpracuje z Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych w ramach kampanii NUP 2X35.