Papież autorytetem, ale nie dla wszystkich katolików

W grud­niu papież Fran­ci­szek,
któ­ry od dzie­wię­ciu mie­się­cy jest zwierzch­ni­kiem kato­li­ków, został ogło­szo­ny
przez tygo­dnik Time Czło­wie­kiem Roku.
W uza­sad­nie­niu wybo­ru dzien­ni­ka­rze napi­sa­li, że papież “wycią­gnął
papie­stwo z pała­ców na uli­ce” i zdo­był jed­no­cze­śnie ser­ca wie­lu milio­nów
ludzi — rów­nież nie­wie­rzą­cych bądź żyją­cych w nie­zgo­dzie z Kościo­łem — bo
następ­nie tytuł Czło­wie­ka Roku przy­zna­ło papie­żo­wi wpły­wo­we gejow­skie
cza­so­pi­smo The Advo­cat.

Jed­no­cze­śnie dla wie­lu kato­li­ków,
któ­rzy ist­nie­ją jakoś w prze­strze­ni publicz­nej obec­ny papież jest papie­żem,
któ­re­go nale­ży ścier­pieć i prze­cze­kać. Któ­re­go wypo­wie­dzi i czy­ny wobec ubo­gich
i imi­gran­tów przyj­mo­wa­ne są jako “lan­so­wa­nie się”. Któ­rzy wole­li­by
papie­ża noszo­ne­go w lek­ty­ce niż takie­go, któ­ry pozwa­la wła­zić na swo­je krze­sło
dziec­ku. No i przede wszyst­kim papie­ża, któ­ry ma ludziom przy­po­mi­nać o tym, że
za ich grze­chy cze­ka ich pie­kło.

Marze­niem tych osób jest papież
taki jak ich wize­ru­nek Boga czy­li nie­do­stęp­ny, przed któ­rym nale­ży padać w
proch i któ­ry posy­ła całe rze­sze w ogień pie­kiel­ny za here­zje. Dla wie­lu nie ma
wszak nic pięk­niej­sze­go jak Kościół “bizan­tyń­ski”, w któ­rej
cere­mo­niarz dwo­ru cesar­skie­go miał odzwier­cie­dlać maje­stat i nie­do­stęp­ność
dwo­ru nie­biań­skie­go.

Moż­na zadać pyta­nie jak do takiej
wizji papie­stwa (papież jest prze­cież zale­d­wie Namiest­ni­kiem Jezu­sa na Zie­mi) przy­sta­je
Jezus — któ­ry uro­dził się wszak w ubo­giej rodzi­nie (nawet jeże­li nie­któ­rzy
twier­dzą, że rodzi­na cie­śli nale­ża­ła do kla­sy śred­niej to aku­rat ta rodzi­na
cie­śli chy­ba nie — sądząc z tego, że sko­rzy­sta­ła z pra­wa ubo­gich w Świą­ty­ni) a
i potem obra­cał się nie wśród ary­sto­kra­cji i inte­lek­tu­ali­stów lecz wśród osób
podej­rza­nej kon­du­ity.

Papież Fran­ci­szek wszak­że, nie zwa­ża­jąc
na ewen­tu­al­ne zarzu­ty o to, znów “wywyż­sza
się” nad bra­ci bisku­pów zapra­sza­jąc na przy­ję­cie uro­dzi­no­we trzech
bez­dom­nych męż­czyzn, przy­pad­ko­wo napo­tka­nych przez papie­skie­go jał­muż­ni­ka a
nasze­go roda­ka bisku­pa Kon­ra­da Kra­jew­skie­go, miast porząd­ne, kato­lic­kie,
pole­co­ne przez bisku­pów rodzi­ny. Jesz­cze wcze­śniej papież uczy­nił despekt
całe­mu śro­do­wi­sku wier­nych kon­ser­wa­tyw­nych usu­wa­jąc z Kon­gre­ga­cji ds. Bisku­pów
kar­dy­na­ła Ray­mon­da Bur­ke. Kar­dy­nał Bur­ke, któ­ry bia­dał nad nie­prze­wi­dy­wal­no­ścią
życia w Rzy­mie pod rzą­da­mi papie­ża Fran­cisz­ka oraz kry­ty­ko­wał wypo­wie­dzi
papie­ża a tak­że zna­ny jest z zami­ło­wa­nia do “bizan­tyń­skich” stro­jów,
nadal, co praw­da, spra­wu­je funk­cje pre­fek­ta Sygna­tu­ry Apo­stol­skiej ale któż wie
co dalej? Papież, co praw­da, powie­dział, że nie myśli jed­nak o mia­no­wa­niu
kobiet kar­dy­na­ła­mi, bo chce by kobie­ty były dowar­to­ścio­wa­ne w Koście­le a nie
“skle­ry­ka­li­zo­wa­ne” ale i tak dla wie­lu papież sie­je zamęt w pro­stych
umy­słach kato­li­ków. No, a któż jest siew­cą zamę­tu? I już mamy nie papie­ża
Chry­stu­so­we­go ale papie­ża Anty­chry­sta. W sumie było­by to śmiesz­ne, gdy­by nie
było­by takie smut­ne, bo ja mam wra­że­nie, że takie oce­ny wprost świad­czą o tym,
że ich auto­rzy może i zna­ją dzie­więt­na­sto­wiecz­ne doku­men­ty papie­skie a
zwłasz­cza Syl­la­bus ale ze zro­zu­mie­niem prze­sła­nia Ewan­ge­lii to mają poważ­ny
kło­pot.