Święcenia żonatych — wyjątek czy początek zmiany?

W ostat­nich dniach kra­jo­wa pra­sa donio­sła o świę­ce­niach żona­tych doko­na­nych w Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim. W przy­pad­ku Pol­ski są to dwaj dia­ko­ni sta­li, nato­miast w przy­pad­ku Czech cho­dzi o księ­dza.

Gene­ral­nie Kościół kato­lic­ki dopusz­cza świę­ce­nia żona­tych dla obrząd­ków wschod­nich. Celi­bat — jako nor­ma praw­na — obo­wią­zu­je jedy­nie Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki. Przy czym oczy­wi­ście może być od niej udzie­lo­na dys­pen­sa. I zda­rza­ło się tak nie­jed­no­krot­nie w przy­pad­ku kon­wer­sji księ­ży angli­kań­skich. Doty­czy­ło to naj­czę­ściej osób, któ­re kon­wer­to­wa­ły do Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go w związ­ku z nie­zgo­dą na świę­ce­nia kobiet, któ­re wpro­wa­dził Kościół Anglii. W tych wypad­kach odnieść moż­na było co praw­da wra­że­nie, że wyświę­ce­nie na księ­dza i udzie­le­nie dys­pen­sy od celi­ba­tu było “nagro­dą” za kon­wer­sję. Moż­na przy­po­mnieć, że w prze­szło­ści Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki rów­nież wyświę­cał oso­by, któ­re wcze­śniej zawar­ły sakra­ment mał­żeń­stwa acz w momen­cie świę­ceń były już wdow­ca­mi. Doty­czy to choć­by naj­słyn­niej­sze­go kon­wer­ty­ty kar­dy­na­ła New­ma­na.

Jed­nak przy­pa­dek księ­dza Jana Kofro­na z Kościo­ła cze­skie­go jest wyjąt­ko­wy. Przede wszyst­kim ksiądz Kofron otrzy­mał 12 maja 2008 r. świę­ce­nia kapłań­skie sub con­di­tio­ne (pod warun­kiem) gdyż został on już raz wyświę­co­ny na księ­dza — będąc męż­czy­zną żona­tym — przez bisku­pa nale­żą­ce­go do pod­ziem­ne­go Kościo­ła dzia­ła­ją­ce­go za cza­sów reżi­mu komu­ni­stycz­ne­go w Cze­cho­sło­wa­cji. Sytu­acja wyświę­ca­nych księ­ży przez bisku­pów pod­ziem­ne­go Kościo­ła po upad­ku reżi­mu przed­sta­wia­ła się w ten spo­sób, że celi­ba­ta­riu­sze zosta­li w Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim nato­miast żona­tym zapro­po­no­wa­no przej­ście do Kościo­ła grec­ko­ka­to­lic­kie­go — dopusz­cza­ją­ce­go posłu­gę żona­tych. Dodat­ko­wo sytu­ację kom­pli­ko­wał fakt, że Waty­kan dopa­trzył się wie­lu for­mal­nych uchy­bień w prze­pro­wa­dzo­nych w warun­kach “par­ty­zanc­kich” obrzę­dach, w związ­ku z czym wyda­no w 1992 roku notę, że wszy­scy księ­ża Kościo­ła pod­ziem­ne­go chcą­cy nadal posłu­gi­wać powin­ni mieć udzie­lo­ne świę­ce­nia sub con­di­tio­ne. Obrzą­dek ten jest udzie­la­ny z takim zało­że­niem, że ma “uważ­nić” sakra­ment, co do któ­re­go jest wąt­pli­wość czy został on udzie­lo­ny pra­wi­dło­wo. Ksiądz Kofron jako męż­czy­zna żona­ty nie zde­cy­do­wał się na przej­ście do posłu­gi w obrząd­ku bizan­tyj­skim. Nato­miast przez te wszyst­kie lata pra­co­wał w struk­tu­rach Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go — mię­dzy inny­mi jako sekre­tarz bisku­pa pra­skie­go Vac­la­va Male­go. Ten­że wła­śnie biskup wyświę­cił Jana Kofro­na w maju ponow­nie. I jak­kol­wiek zarów­no ze stro­ny pry­ma­sa Cze­skie­go Kościo­ła jak i przed­sta­wi­cie­li Waty­ka­nu usły­szeć moż­na było, że to sytu­acja cał­ko­wi­cie wyjąt­ko­wa to jed­nak­że sam Kofron wyra­ził nadzie­ję, że w przy­szło­ści takich “wyjąt­ków” w Koście­le będzie wię­cej.

Trud­no nie odnieść wra­że­nia, że ostat­nie świę­ce­nia żona­tych mogą być wła­śnie taką “son­dą” jak spraw­dzą się księ­ża z rodzi­na­mi w pra­cy dusz­pa­ster­skiej i posłu­dze sakra­men­tal­nej oraz jak zare­agu­ją wier­ni. Wszak wyświę­ce­ni dia­ko­ni nie będą co praw­da odpra­wiać mszy świę­tej lecz mogą pro­wa­dzić inne nabo­żeń­stwa, pogrze­by, bło­go­sła­wić mał­żeń­stwa i gło­sić kaza­nia. Trud­no też przy­pusz­czać, że zgo­da na to, by Jan Kofron ponow­nie mógł pod­jąć powo­ła­nie księ­dza wyni­ka­ła tyl­ko z chę­ci nagro­dze­nia go za wier­ność Kościo­ło­wi acz­kol­wiek nie­wąt­pli­wie wpływ mia­ło to, że biskup pra­ski popie­rał opo­zy­cję anty­ko­mu­ni­stycz­ną. Jak­kol­wiek nadal celi­bat jako nor­ma pod­sta­wo­wa obo­wią­zu­je Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki ostat­nie wyda­rze­nia — moim zda­niem — mogą zna­czyć, że Kościół jest gotów zoba­czyć jak spraw­dzą się viri pro­ba­ti (doświad­cze­ni mężo­wie) w rolach kapła­nów. War­to dodać, że wyświę­ce­ni dia­ko­ni mają odpo­wied­nio dwo­je i jed­no dziec­ko, zaś ksiądz Kofron jest ojcem czwór­ki.

:: Weź udział w naszej son­dzie na ten temat! ::