W oczekiwaniu na święto Bożego Narodzenia

Kato­lic­kie por­ta­le z satys­fak­cją poin­for­mo­wa­ły, że
Kon­gre­ga­cja ds. Ducho­wień­stwa Sto­li­cy Apo­stol­skiej odrzu­ci­ła kolej­ny rekurs księ­dza
Woj­cie­cha Lemań­skie­go prze­ciw­ko usu­nię­ciu go przez bisku­pa die­ce­zji
war­szaw­sko-pra­skiej z funk­cji pro­bosz­cza para­fii Jasie­ni­ca. Jest to nie­wąt­pli­wie
przy­jem­ny pre­zent przed­świą­tecz­ny dla będą­cych w jed­no­ści z bisku­pa­mi wier­nych,
a jesz­cze więk­sza satys­fak­cja dla bisku­pa Hen­ry­ka Hose­ra. I dają­cy więk­szą
satys­fak­cję niż wyni­ki zamó­wio­ne­go przez Gaze­tę Wybor­czą i prze­pro­wa­dzo­ne­go
przez TNS son­da­żu na temat wie­rzeń reli­gij­nych Pola­ków.

Bo son­daż wypa­da — co tu kryć — fatal­nie. 81% ankie­to­wa­nych
co praw­da wie­rzy w Boga ale w zmar­twych­wsta­nie Chry­stu­sa już tyl­ko 47%. W Ducha
Świę­te­go zale­d­wie 40%, o 1% mniej w nie­śmier­tel­ność duszy i sąd Boży po śmier­ci.
W cuda doko­ny­wa­ne przez świę­tych wie­rzy 30% bada­nych, przy czym 5% wię­cej jest
goto­wa uznać, że cud może stać się za przy­czy­ną bło­go­sła­wio­ne­go Jana Paw­ła II
(drob­na satys­fak­cja).

W takiej sytu­acji nie dzi­wi oko­licz­ność, że pew­nie co
naj­mniej poło­wa z nas chcia­ła­by uciec przed świę­ta­mi Boże­go Naro­dze­nia -
naj­le­piej na tro­pi­kal­ne pla­że. Zde­cy­do­wa­nie więk­szej licz­bie niż w poprzed­nich
latach się to uda, bo już na począt­ku grud­nia biu­ra podró­ży chwa­li­ły się
rewe­la­cyj­ną sprze­da­żą wyjaz­dów “świą­tecz­nych”. Nie­wąt­pli­wie dziel­ni
kato­lic­cy posło­wie pomo­gli roda­kom nie­chęt­nym tra­dy­cyj­ne­mu spę­dza­niu Świąt doda­jąc
wol­ne w Świę­to Obja­wie­nia Pań­skie­go (dodaj­my całe­mu pogań­skie­mu świa­tu).

Tym­cza­sem ja (a zapew­ne i wie­lu innych kato­li­ków) po raz
kolej­ny sły­szę na reko­lek­cjach adwen­to­wych kaza­nia kie­ro­wa­ne bądź to do nie­obec­nych bądź mają­ce wzmóc
czuj­ność wśród obec­nych prze­ciw wra­żym ide­olo­giom (aktu­al­nie ide­olo­gii gen­der).
Pew­nie bym się bar­dziej czu­ła prze­ra­żo­na pomy­sła­mi Unii Euro­pej­skiej i
“gen­de­row­ców” gdy­by nie nie­od­par­te wra­że­nie, że reko­lek­cjo­ni­sta przy­by­wa
do nas z inne­go cza­su i inne­go regio­nu kra­ju gdzie struk­tu­ra spo­łecz­na jest
taka, że kobie­ta cze­ka na męża z obia­dem i na jego wypła­tę 10. każ­de­go
mie­sią­ca. W tej sytu­acji mogę mieć uza­sad­nio­ne wąt­pli­wo­ści co do tego, czy reko­lek­cjo­ni­sta
jest w sta­nie wła­ści­wie oce­nić spu­sto­sze­nia jakich rze­ko­mo doko­na­ła i doko­nu­je
Unia oraz femi­nizm. Cóż, wszyst­ko co złe (i nie­wia­rę i zanik prak­tyk reli­gij­nych) moż­na uznać za
efekt 50 lat komu­ni­zmu, dzia­łal­ność ide­olo­gii gen­der, insty­tu­cji unij­nych lub
nie­po­słusz­nych księ­ży ale to, nie­ste­ty, nie spra­wi, że za rok wia­ra Pola­ków
zbli­ży się cho­ciaż o kil­ka % do tej kate­chi­zmo­wej.