Szkoda Bożego Ciała

Napraw­dę szko­da świę­ta i tych chrze­ści­jan, głów­nie rzym­skich kato­li­ków, któ­rzy w uro­czy­stość Naj­święt­sze­go Cia­ła i Krwi Pań­skiej chcie­li­by jedy­nie ducho­wej stra­wy i roz­wa­żań czy­sto eucha­ry­stycz­nych. Zamiast tego nie­za­wod­ni w takich sytu­acjach bisku­pi mówią o związ­kach part­ner­skich, in vitro i o wie­lu innych kwe­stiach, któ­re – mówiąc deli­kat­nie – z Eucha­ry­stią mają tyle wspól­ne­go, co nic.

War­to rów­nież odno­to­wać wyraź­ną dekla­ra­cję kar­dy­na­ła Sta­ni­sła­wa Dzi­wi­sza, któ­ry tra­dy­cyj­nie cytu­jąc Jana Paw­ła II zdo­był się tym razem na oso­bi­stą reflek­sję, abso­lut­nie wła­sne prze­my­śle­nia, wyra­ża­jąc nadzie­ję, że od sierp­nia br., tj. od zaprzy­się­że­nia Andrze­ja Dudy na pre­zy­den­ta RP, będzie lepiej. Szko­da, że Kościół więk­szo­ścio­wy w Pol­sce (przy­naj­mniej w wymia­rze hie­rar­chicz­nym) znów wpadł w pułap­kę poli­tycz­ne­go lizu­so­stwa i kon­ty­nu­uje poli­ty­kę bra­ku dusz­pa­ster­skie­go wyczu­cia poświę­ca­jąc nawet Boże Cia­ło. Może jed­nak nie war­to się dzi­wić kar­dy­na­ło­wi Dzi­wi­szo­wi i nie tyl­ko? Pozo­sta­je inna nadzie­ja, że poje­dyn­czy kapła­ni są mądrzej­si niż ich bisku­pi i potra­fią oddzie­lić kwe­stie waż­ne od waż­niej­szych i naj­waż­niej­szych.

W tym wszyst­kim szko­da Boże­go Cia­ła. Napraw­dę.