Szkoda życia nienarodzonego

W 2007 roku Jaro­sław Kaczyń­ski słusz­nie argu­men­to­wał, że nie nale­ży zmie­niać usta­wy anty­abor­cyj­nej, któ­ra – jak na warun­ki euro­pej­skie – jest dość restryk­cyj­na. Dziś jest ina­czej. Ponoć się coś zmie­ni­ło. Co? Moż­na się domy­ślać. W cią­gu naj­bliż­szych dni, tygo­dni i mie­się­cy będzie­my mimo­wol­ny­mi uczest­ni­ka­mi kolej­nej, ide­olo­gicz­nej awan­tu­ry, któ­ra dopro­wa­dzi do dal­szej pola­ry­za­cji, ale też ośmie­sza­nia war­to­ści fun­da­men­tal­nych jak choć­by ochro­na życia nie­na­ro­dzo­ne­go. To wła­śnie życie nie­na­ro­dzo­ne sta­ło się przed­mio­tem poli­tycz­nej wal­ki, a wal­kę o życie z płasz­czy­zny naucza­nia, kształ­to­wa­nia postaw i ewan­ge­li­za­cji prze­nio­sła się na are­nę inwek­tyw i hasła „maci­ca jest moja” tudzież wie­sza­ka.

Bisku­pi rzym­sko­ka­to­lic­cy poszli na łatwi­znę i za pomo­cą listu paster­skie­go zafun­do­wa­li swo­im wier­nym, a przy oka­zji pozo­sta­łym Pola­kom, poli­tycz­ną poła­jan­kę. I to ręka w rękę z par­tyj­ny­mi funk­cjo­na­riu­sza­mi. Nie bawią mnie ustaw­ki w kościo­łach i wie­ce femi­ni­stek pod­czas mszy. W takich przy­pad­kach powin­na zain­ter­we­nio­wać Poli­cja za zakłó­ce­nie kul­tu reli­gij­ne­go, a krzy­ka­cze powin­ni ponieść zasłu­żo­ną karę. Więk­szość obu­rzo­nych zagło­su­je noga­mi, po cichu, bez demon­stra­cji, co naj­wy­żej poki­wa­niem gło­wy i alie­na­cją.

O życie moż­na i trze­ba wal­czyć ina­czej. Bisku­pi sprzy­mie­rzy­li się z tro­nem. Nie nauczy­li się nicze­go.

» Ekumenizm.pl: Wię­cej roz­trop­no­ści węży w spra­wach tego świa­ta