Społeczeństwo

110 kościołów zamkniętych w trzy lata


Islam­scy eks­tre­mi­ści w Indo­ne­zji i lokal­ne wła­dze dopro­wa­dzi­li do zamknię­cia 110 chrze­ści­jań­skich kościo­łów w latach 2004 – 2007. Islam­ski Insty­tut Wahid, Wspól­no­ta Kościo­łów Indo­ne­zji, Indo­ne­zyj­ska Kon­fe­ren­cja Epi­sko­pa­tu i Komi­sja Obro­ny Praw Czło­wie­ka z Indo­ne­zji oświad­czy­ły, że sto­so­wa­nie dys­kry­mi­na­cji i prze­mo­cy wobec Kościo­łów było naj­bar­dziej inten­syw­ne w pro­win­cjach Zachod­nia Jawa, Ban­tel, Cen­tral­na Jawa, Połu­dnio­we Sula­we­si i Beng­ku­lu. Naj­czę­ściej ata­ko­wa­ły Kościo­ły Front Obro­ny Isla­mu, Front Hizbul­lah, Forum […]


Islam­scy eks­tre­mi­ści w Indo­ne­zji i lokal­ne wła­dze dopro­wa­dzi­li do zamknię­cia 110 chrze­ści­jań­skich kościo­łów w latach 2004 – 2007. Islam­ski Insty­tut Wahid, Wspól­no­ta Kościo­łów Indo­ne­zji, Indo­ne­zyj­ska Kon­fe­ren­cja Epi­sko­pa­tu i Komi­sja Obro­ny Praw Czło­wie­ka z Indo­ne­zji oświad­czy­ły, że sto­so­wa­nie dys­kry­mi­na­cji i prze­mo­cy wobec Kościo­łów było naj­bar­dziej inten­syw­ne w pro­win­cjach Zachod­nia Jawa, Ban­tel, Cen­tral­na Jawa, Połu­dnio­we Sula­we­si i Beng­ku­lu.

Naj­czę­ściej ata­ko­wa­ły Kościo­ły Front Obro­ny Isla­mu, Front Hizbul­lah, Forum Człon­ków Muzuł­mań­skie­go Zako­nu (FUUI) i Forum Muzuł­mań­skie­go Bez­pie­czeń­stwa (DKM).

Nie­któ­re z tych orga­ni­za­cji wymo­gły na lokal­nych wła­dzach, aby te wysła­ły listy do Kościo­łów z zaka­zem pro­wa­dze­nia jakiej­kol­wiek dzia­łal­no­ści. W razie nie­pod­po­rząd­ko­wa­nia się tym naka­zom kościo­ły były palo­ne lub przy­naj­mniej uszko­dzo­ne, jak to mia­ło np. miej­sce w grud­niu z Chrze­ści­jań­skim Kościo­łem Bap­ty­stów z Jakar­ty, w pro­win­cji Tan­ge­rang. Eks­tre­mi­ści islam­scy wywa­ży­li rów­nież drzwi i wybi­li szy­by w oknach domu pasto­ra Beda­li Hulu, wyrzu­ca­jąc na uli­cę jego rze­czy. Pomi­mo pozwo­le­nia na dzia­ła­nie, wła­dze pora­dzi­ły pasto­ro­wi opusz­cze­nie regio­nu, aż do chwi­li zmniej­sze­nia się napię­cia, któ­re wywo­łał fakt, że bap­ty­ści zaczę­li spo­ty­kać się w pry­wat­nym domu.

Według dekre­tu Rady Mini­strów Indo­ne­zji z 1969 roku, a popra­wio­ne­go w 2006 roku, wszyst­kie miej­sca kul­tu (w tym muzuł­mań­skie) w Indo­ne­zji muszą otrzy­mać na to pozwo­le­nie. O takie pozwo­le­nie mogą się sta­rać gru­py reli­gij­ne posia­da­ją­ce przy­naj­mniej 90 doro­słych osób, któ­rych kopie dowo­dów toż­sa­mo­ścią są wysy­ła­ne razem z proś­bą o zatwier­dze­nie miej­sca kul­tu. Poza tym przy­naj­mniej 60 sąsia­dów miej­sca, gdzie mia­ło­by docho­dzić do nabo­żeństw, powin­no dać na nie pisem­ne pozwo­le­nie. Te i inne wyma­ga­nia spra­wia­ją, że małe wspól­no­ty chrze­ści­jań­skie nie mają szan­sy na zbie­ra­nie się na wspól­ne modli­twy, a gdy to czy­nią, to sta­ją się łatwym celem lokal­nych władz i rady­kal­nych grup islam­skich. Indo­ne­zja liczy oko­ło 240 milio­ny lud­no­ści, z cze­go 88,2% wyzna­je islam. Chrze­ści­ja­nie sta­no­wią 9% miesz­kań­ców kra­ju (5,9% to pro­te­stan­ci i 3,1% kato­li­cy), hin­du­si 0,8%, bud­dy­ści 0,2%, a inne reli­gie 0,2%.
Ekumenizm.pl działa dzięki swoim Czytelnikom!
Portal ekumenizm.pl działa na zasadzie charytatywnej pracy naszej redakcji. Zachęcamy do wsparcia poprzez darowizny i Patronite.