Darfur: ciche ludobójstwo

“Doszli­śmy do wnio­sku, że w Dar­fu­rze trwa ludo­bój­stwo. Wzy­wa­my spo­łecz­ność mię­dzy­na­ro­do­wą do współ­pra­cy z nami w zapo­bie­ga­niu i powstrzy­ma­niu aktów ludo­bój­czych” — powie­dział pre­zy­dent Bush 9 wrze­śnia 2004 r. W rocz­ni­cę tej dekla­ra­cji, 8 wrze­śnia 2005 r., w Waszyng­to­nie obcho­dzo­no “Dzień Dar­fu­ru: powtrzy­mać ludo­bój­stwo, ochro­nić lud”.

Celem “Dnia Dar­fu­ru” było ponow­ne zwró­ce­nie uwa­gi świa­to­wych mediów na sytu­ację w tej pro­win­cji Suda­nu, w któ­rej wspie­ra­ne przez rząd arab­skie bojów­ki tzw. dżan­dża­wi­dów doko­nu­ją eks­ter­mi­na­cji rdzen­nej lud­no­ści pro­win­cji, wyzna­ją­cej w więk­szo­śći chrze­ści­jań­stwo. Sza­cu­je się że w cią­gu ostat­nich 2 lat wymor­do­wa­no ok. 400 tys. dar­fur­czy­ków. Kolej­ne 2,5 mln miesz­kań­ców pro­win­cji zosta­ło zmu­szo­nych do uciecz­ki ze znisz­czo­nych wio­sek. Teraz chro­nią się w obo­zach dla uchodź­ców wzdłuż gra­ni­cy Suda­nu i Cza­du.

Wśród orga­ni­za­to­rów “Dnia Dar­fu­ru” był rów­nież Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­ski Kościół Ame­ry­ki oraz Świa­to­wa Fede­ra­cja Lute­rań­ska. Ich przed­sta­wi­cie­le byli wśród 500 osób, któ­re zgro­ma­dzi­ły się w Par­ku Lafay­et­te­’a naprze­ciw­ko Bia­łe­go Domu, by dorę­czyć pre­zy­den­to­wi USA spe­cjal­ną pety­cję na temat sytu­acji w Dar­fu­rze, pod­pi­sa­ną przez 100 tys. ame­ry­ka­nów. Jej auto­rzy doma­ga­ją by USA, któ­re uzna­ły to co się dzie­je w pro­win­cji Suda­nu za ludo­bój­stwo, obję­ły przy­wódz­two w świa­to­wych wysił­kach na rzecz powstrzy­ma­nia tra­ge­dii.