Indonezja : brak nadziei na powrót do domu

Zespół Jezu­ic­kiej Służ­by Uchodź­com (Jesu­it Refu­gee Servi­ce — JRS) udał się nie­daw­no na wyspę Kasui (połu­dnio­wo-wschod­nia część Ceram w archi­pe­la­gu Moluk­ki w Indo­ne­zji) na któ­rej zano­to­wa­no w listo­pa­dzie 2000 r. set­ki przy­pad­ków przy­mu­so­wej kon­wer­sji na islam, doko­ny­wa­nej tak­że przy uży­ciu prze­mo­cy fizycz­nej.

Zada­niem misji były roz­mo­wy z przy­wód­ca­mi miej­sco­wych wio­sek na temat moż­li­wo­ści powro­tu na Kasui chrze­ści­jan, któ­rzy zmu­sze­ni byli do uciecz­ki z wyspy 2 lata temu.

Oka­zu­je się, iż więk­szość muzuł­ma­nów nie mia­ła­by nic prze­ciw­ko powro­to­wi swych współ­miesz­kań­ców, jed­nak nie­któ­rzy przy­wód­cy poszcze­gól­nych wspól­not pozo­sta­ją nie­prze­jed­na­ni i nie zga­dza­ją się na żaden powrót. Ich zda­niem chrze­ści­ja­nie, któ­rzy zosta­li muzuł­ma­na­mi, następ­nie ucie­kli i powró­ci­li do swo­jej pier­wot­nej wia­ry win­ni być trak­to­wa­ni jak apo­sta­ci.

Część miesz­kań­ców Kasui oba­wia się tak­że zemsty powra­ca­ją­cych uchodź­ców za dozna­ne krzyw­dy. Sprze­ci­wia­ją się jed­nak pro­jek­to­wi usta­no­wie­nia gar­ni­zo­nu woj­sko­we­go, czu­wa­ją­ce­go nad utrzy­ma­niem poko­ju pomię­dzy dwo­ma wspól­no­ta­mi na wyspie, tak aby nie doszło do eska­la­cji prze­mo­cy jak to mia­ło miej­sce w latach 1999 — 2001. Wyda­je się więc, że chrze­ści­jań­scy uchodź­cy w mia­stach Tual i w poszcze­gól­nych wio­skach na wyspie Kei mają nie­wiel­kie szan­se na powrót do swo­ich domów.

http://www.misna.org