Rocznica ludobójstwa Ormian i Asyryjczyków
- 27 kwietnia, 2005
- przeczytasz w 3 minuty
W minioną niedzielę w parafiach ormiańskich i asyryjskich na całym świecie odbyły się okolicznościowe nabożeństwa upamiętniające ludobójstwo Ormian i Asyryjczyków z rąk tureckich. Według wiarygodnych źródeł z tametjszego okresu w wyniku zaplanowanej i przeprowadzonej z zimną akcji w latach 1915–1918 wymordowano ponad milion trzysta tysięcy Ormian oraz ponad ćwierć miliona Aysryjczyków. Miliony uciekły z Turcji na zachód oraz do Libanu. Turcja do dziś odmawia uznania ludobójstwa na Ormianach oraz kwestionuje ich liczbę.Data 24 kwietnia […]
W minioną niedzielę w parafiach ormiańskich i asyryjskich na całym świecie odbyły się okolicznościowe nabożeństwa upamiętniające ludobójstwo Ormian i Asyryjczyków z rąk tureckich. Według wiarygodnych źródeł z tametjszego okresu w wyniku zaplanowanej i przeprowadzonej z zimną akcji w latach 1915–1918 wymordowano ponad milion trzysta tysięcy Ormian oraz ponad ćwierć miliona Aysryjczyków. Miliony uciekły z Turcji na zachód oraz do Libanu. Turcja do dziś odmawia uznania ludobójstwa na Ormianach oraz kwestionuje ich liczbę.
Data 24 kwietnia 1915 roku władze tureckie wydały nakaz aresztowania czołowych przywódców politycznych i religijnych Ormian. W samym Konstantynopolu (Istambule) aresztowano ponad 2300 osób, które przewieziono w głąb Turcji gdzie ich wymordowano. W dniu 27 kwietnia wydano rozporządzenie, które pozwoliło na masowe deportacje ludności chrześcijańskiej z terytoriów przygranicznych. Jednocześnie wydano tajne rozporządzenia, które pozwalały mordować wysiedlonych.
Wysiedlenia ukazały bestialstwo Turków: mordowano starców i dzieci, dziweczynki i młode kobiety gwałcono na oczach rodaków albo porywano do haremów. Młodych mężczyzn zabijano bez pretekstu, księży zakopywano żywcem. Jedynym ratunkiem była „prośba o przejście na islam”. Deportacje i czystki etniczne skierowane były w Ormian obrządków wchodniego, katolików oraz prostestantów. To samo dotyczyło Asyryjczyków obrządku nestoriańskiego, rzymskokatolickiego i jakobickiego. Zamordowano wtedy także nestoriańskiego patriarchę Mar Benyamina Shimuna. Należy podkreślić, że gorliwymi katami Ormian byli nie tylko Turcy, ale i Krudowie.
Na wieść o bestialstwie Turków, tysiące Ormian, Asyryjczyków uciekło z Turcji w góry Libanu oraz za zachód Europy. Do końca lat I wojny światowej pomoc niosły im Kościoły z Europy i Stanów Zjednoczonych. Pomimo obietnic osądzenia i ukarania winnych, nigdy do tego nie doszło. W 1924 roku ocalały z masakry Ormianin zabił szczególnie gorliwego kata Talat-Paszę, zwanego „Krwawym Paszą”, sąd go uniewinnił, uznając, że działał w stanie wyższej konieczności.
Na skutek ludobójstwa przestały istnieć liczne mniejszości Ormiańska i Asyryjska zamieszkałe w tych regionach od wieków. Również ormiański patriarchat Wielkiej Cylicji przeniesiony został do Libanu.
Turcja od lat zaprzecza ludobójstwu, a nawet ściga prawem osoby, które o nim mówią. Jak dotychczas ludobójstwo Ormian uznalo ponad 15 krajów na świecie, w tym Francja, Niemcy, Polska, Szwajcaria, Kanada oraz Rosja. Armenia chce, by uznanie ludobójstwa Ormian przez Turcję było jednym z warunków jej członkostwa w Unii Europejskiej. Pamięć Ormian uczcił też Kościół Ewangelicki Niemiec (EKD).
Magazyn SR: Z dziejów chrześcijaństwa Mezopotamii
Magazyn SR: Ormiański Kościół Apostolski
Magazyn SR: Kościół Asyryjski (Asyriacki)
Magazyn SR: Chaldejski Kościół Katolicki
Magazyn SR: Syriacki Kościół Prawosławny Patriarchatu Antiocheńskiego
Magazyn SR: Syriacki Kościół Katolicki Patriarchatu Antiocheńskiego
Gazeta Wyborcza: „Rzeź Ormian — pierwsz ludobójstwo XX wieku”
Ormiański Instytut Narodowy