Luteranie przeciwko populizmowi

Krót­ki doku­ment opu­bli­ko­wa­ny wła­śnie przez ŚFL przy­wo­łu­je sło­wa apo­sto­ła Paw­ła z Listu do Rzy­mian 12,2 jako pod­sta­wę reflek­sji nt. popu­li­zmu: „A nie upo­dab­niaj­cie się do tego świa­ta, ale się prze­mień­cie przez odno­wie­nie umy­słu swe­go, aby­ście umie­li roz­róż­nić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i dosko­na­łe.”

Rada ŚFL zauwa­ża, że w róż­nych spo­łe­czeń­stwach Kościo­ły człon­kow­skie bory­ka­ją się ze skut­ka­mi rosną­ce­go popu­li­zmu:

Ruchy popu­li­stycz­ne utrzy­mu­ją czę­sto, że chcą chro­nić dobra naro­du, jed­nak przy­czy­nia­ją się czę­sto do eska­la­cji lęku i wyklu­cze­nia. Prze­strzeń do szcze­rej deba­ty na temat kwe­stii, będą­cych przed­mio­tem publicz­ne­go zain­te­re­so­wa­nia, kur­czy się. Mowa nie­na­wi­ści i pro­pa­gan­da opar­ta na post­praw­dzie pod­ko­pu­ją w spo­łe­czeń­stwie zaufa­nie nie­zbęd­ne dla demo­kra­cji. Lęk może pocią­gać za sobą wyco­fa­nie się z udzia­łu w spo­łe­czeń­stwie oby­wa­tel­skim oraz wro­gość i wyklu­cza­nie innych.

Rada, będą­ca naj­waż­niej­szym gre­mium wyko­naw­czym mię­dzy Zgro­ma­dze­nia­mi Ogól­ny­mi ŚFL (ostat­nie odby­ło się w 2017 roku w Win­dho­ek, Nami­bia), zauwa­ża, że nie­któ­re ruchy odwo­łu­ją się do reto­ry­ki naro­do­wo-etnicz­nej i pró­bu­ją roz­gry­wać wia­rę chrze­ści­jań­ską prze­ciw­ko innym, co wywra­ca do góry noga­mi Ewan­ge­lię i instru­men­ta­li­zu­je toż­sa­mość chrze­ści­jań­ską dla par­ty­ku­lar­nych celów.

Gdy doświad­cza­my, że ludzie są uwie­zie­ni w lęku, wska­zu­je­my na prze­sła­nie Chry­stu­sa. Jest to prze­sła­nie nadziei, któ­re prze­pę­dza lęk, prze­sła­nie współ­czu­cia, któ­re sta­je naprze­ciw obo­jęt­no­ści, prze­sła­nie spra­wie­dli­wo­ści, któ­re sprze­ci­wia się uci­sko­wi, i prze­sła­nie pojed­na­nia, któ­re nie pozwo­li się odwieść od zaan­ga­żo­wa­nia na rzecz poko­ju.

Rada zachę­ca Kościo­ły człon­kow­skie, w tym i ich insty­tu­cje odpo­wie­dzial­ne za edu­ka­cję teo­lo­gicz­ną, aby w modli­twie i poprzez ana­li­zy teo­lo­gicz­ne moni­to­ro­wa­ły ście­ra­ją­ce się siły w świe­cie i w Kościo­łach

Wewnątrz Kościo­łów ist­nie­ją róż­ne, cza­sa­mi skon­flik­to­wa­ne ze sobą poglą­dy, dla­te­go też Kościo­ły muszą stwo­rzyć prze­strze­nie, w któ­rych róż­ne poglą­dy będą mogły uczest­ni­czyć w uczci­wym dia­lo­gu, aby dotrzeć do głęb­sze­go roze­zna­nia spraw.

Ponad­to Rada przy­po­mnia­ła, że

Kościo­ły powin­ny bro­nić god­no­ści czło­wie­ka i wspie­rać spra­wie­dli­wość i pokój, pra­wo­rząd­ność i sza­cu­nek wobec róż­no­rod­no­ści. Dzia­ła­nia te nabę­dą więk­sze­go roz­pę­du, jeśli będą reali­zo­wa­ne z eku­me­nicz­ny­mi, mię­dzy­re­li­gij­ny­mi oraz dzia­ła­ją­cy­mi w seg­men­cie NGO part­ne­ra­mi.

ŚFL wezwa­ła Kościo­ły do opo­ru wobec uci­sku i wyklu­cze­nia, przy­po­mi­na­jąc, że Chry­stus powi­nien być źró­dłem myśle­nia, dzia­ła­nia i ist­nie­nia Kościo­ła:

Nasze Kościo­ły muszą aktyw­nie uczest­ni­czyć w deba­tach pro­wa­dzo­nych w spo­łe­czeń­stwach, w któ­rych argu­men­tu­je się za pomo­cą wykrzy­wio­ne­go obra­zu chrze­ści­jań­stwa. Kościo­ły powin­ny pod­kre­ślać, że miłość, współ­czu­cie i soli­dar­ność są praw­dzi­wy­mi war­to­ścia­mi chrze­ści­jań­ski­mi.

Człon­kiem Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej jest Kościół Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­ski w Pol­sce.

Wię­cej infor­ma­cji o posie­dze­niu Rady »

» Tekst doku­men­tu w czte­rech wer­sjach języ­ko­wych oraz infor­ma­cje o pozo­sta­łych rezo­lu­cjach przy­ję­tych przez Radę

---

Gale­ria