Odmowa adopcji dzieci parom homoseksualnym karalna

Bry­tyj­ski pre­mier, Tony Bla­ir, zapo­wie­dział w ponie­dzia­łek, że nowa usta­wa w spra­wie rów­no­upraw­nie­nia homo­sek­su­ali­stów w dostę­pie do usług, towa­rów i świad­czeń nie będzie prze­wi­dy­wa­ła “żad­nych odstępstw” i sta­nie się “w peł­ni obo­wią­zu­ją­cym pra­wem” z koń­cem 2008 r.

Tym samym kato­lic­kie i angli­kań­skie orga­ni­za­cje pro­wa­dzą­ce sie­ro­ciń­ce nie będą mogły odmó­wić parze homo­sek­su­ali­stów adop­cji dziec­ka, ponie­waż taka odmo­wa zosta­nie uzna­na za prze­jaw dys­kry­mi­na­cji taki sam, jak w przy­pad­ku dys­kry­mi­na­cji ze wzglę­du na płeć lub rasę.

Bry­tyj­ski par­la­ment przy­jął usta­wę zrów­nu­ją­cą praw­nie dys­kry­mi­na­cję wobec homo­sek­su­ali­stów z inny­mi obo­wią­zu­ją­cy­mi od daw­na usta­wo­wy­mi for­ma­mi dys­kry­mi­na­cji ze wzglę­du na płeć, czy rasę. Ozna­cza to moż­li­wość adop­cji dzie­ci przez pary homo­sek­su­ali­stów żyją­ce razem w tzw. cywil­nym związ­ku.

Izba Lor­dów, do któ­rej nową usta­wę zaskar­żo­no, odrzu­ci­ła skar­gę Kościo­łów w Irlan­dii pół­noc­nej toru­jąc dro­gę jej wpro­wa­dze­niu tak­że w Anglii i Walii.

- Dla Kościo­ła kato­lic­kie­go pra­wo gejów do adop­cji dzie­ci jest nie do zaak­cep­to­wa­nia – pro­te­sto­wał kil­ka dni temu pry­mas Wiel­kiej Bry­ta­nii, abp West­min­ste­ru Cor­mac Mur­phy-O’Con­nor. — Kościół kato­lic­ki może zostać zmu­szo­ny do zamknię­cia rodzin­nych domów dziec­ka, jeśli rząd zezwo­li na adop­cję dzie­ci przez gejów — powie­dział.

Pry­mas Mur­phy-O’Con­nor napi­sał list otwar­ty do pre­mie­ra Tony­’e­go Bla­ira z ape­lem, by wyłą­czył kato­lic­kie domy dziec­ka z nowej usta­wy. “Ta decy­zja rzą­du ozna­cza­ła­by nie­po­trzeb­ną i nie­roz­sąd­ną dys­kry­mi­na­cję wobec kato­li­ków, któ­rzy musie­li­by dzia­łać wbrew naukom Kościo­ła i wła­snym sumie­niom. Zamknię­cie domów dziec­ka tyl­ko z powo­du usta­wy było­by tra­ge­dią” — napi­sał pry­mas.

Do pro­te­stu Pry­ma­sa odniósł się Char­les Fal­co­ner, czło­nek gabi­ne­tu Bla­ira. — Ustęp­stwa wobec Kościo­ła nie powin­ny mieć miej­sca: jeśli przyj­mu­je­my, że nie powin­ni­śmy dys­kry­mi­no­wać homo­sek­su­ali­stów. — Nie może­my ustę­po­wać ludziom, któ­rzy kie­ro­wa­ni reli­gij­ny­mi bądź raso­wy­mi prze­ko­na­nia­mi mówią: my się z tym nie zga­dza­my zana­czył Fal­co­ner.

Rzecz­nik Downing Stre­et powie­dział, iż oświad­cze­nie Bla­ira jest sta­no­wi­skiem rzą­du i posło­wie nie będą mogli nad nim gło­so­wać z pomi­nię­ciem dys­cy­pli­ny par­tyj­nej. Ponie­waż za wyklu­cze­niem wyjąt­ków dla kościo­łów opo­wie­dział się też lider kon­ser­wa­tyw­nej opo­zy­cji David Came­ron, ozna­cza to, iż przy­ję­cie usta­wy przez Izbę Gmin jest prze­są­dzo­ne.

Pry­mas Anglii i Walii, kar­dy­nał Cor­mac Mur­phy-O’Con­nor, wyra­ził roz­cza­ro­wa­nie sta­no­wi­skiem rzą­du Bla­ira i pod­kre­ślił, iż usta­wo­daw­ca powi­nien usza­no­wać to, iż odwiecz­na nauka Kościo­ła uzna­je mał­żeń­stwo za sakra­ment, a usta­wa sta­wia kato­li­ków w kon­flik­cie z sumie­niem.

:: Ekumenizm.pl: Kar­dy­nał nie chce homo­sek­su­al­nych adop­cji

Komen­tarz

To jed­na z naj­smut­niej­szych chwil. Upa­dek demo­kra­cji i dowód na to jak dale­ce moż­na otu­ma­nić spo­łe­czeń­stwo, korum­pu­jąc lub zastra­sza­jąc jego eli­ty. Jakie powi­kła­nia toż­sa­mo­ścio­we nie­sie ze sobą takie

Usta­wo­daw­stwo prze­pro­wa­dza­ne w opar­ciu o nie­rze­tel­ne bada­nia nauko­we łamie stan­dar­dy cywi­li­za­cyj­ne. Nawet koty i psy mają wię­cej wzglę­dów niż dzie­ci euro­pej­czy­ków. Zanim wypu­ści się na rynek pro­dukt far­ma­ceu­tycz­ny dla zwie­rząt jest on cały­mi lata­mi testo­wa­ny, czy nie przy­no­si skut­ków ubocz­nych.

Dzie­ciom, tak wraż­li­wym na wpły­wy toż­sa­mo­ścio­we, apli­ku­je się eks­pe­ry­ment, któ­re­go trau­ma­tycz­na roz­le­głość umy­ka wyobraź­ni usta­wo­daw­ców. Jak ma kształ­to­wać się oso­bo­wość chłop­ca bez odnie­sie­nia do intym­nej wię­zi z mat­ką, albo hete­ro­sek­su­al­nych wzor­ców zacho­wa­nia? Dzia­ła­nia usta­wo­daw­ców zaprze­cza­ją teo­riom roz­wo­jo­wym, któ­rych pew­ność jest porów­ny­wal­na np. z teo­rią ewo­lu­cji.

Rząd Bry­tyj­ski pod przy­kryw­ką usta­wy prze­ciw­dzia­ła­ją­cej dys­kry­mi­na­cji dał niczym nie­ogra­ni­czo­ne pra­wo do adop­cji parom tej samej płci. Jed­no z dru­gim nie ma wie­le wspól­ne­go. Dys­kry­mi­na­cja jest ochro­ną przed, a adop­cja pra­wem do. Dys­kry­mi­nu­je się kogoś z powo­du inno­ści. Pra­wo do adop­cji zaś musi uwzględ­niać fun­da­men­tal­ne dys­po­zy­cje rodzi­ciel­skie dostęp­ne tyl­ko parom hete­ro­sek­su­al­nym.

Czy rację mają ci któ­rzy ostrze­ga­ją przed sto­so­wa­ną przez śro­do­wi­ska libe­ral­ne stra­te­gią małych kro­ków. Zgo­da na part­ner­stwa homo­sek­su­al­ne koń­czy się na pena­li­za­cji prze­ko­nań reli­gij­nych odno­śnie homo­sek­su­ali­zmu. Albo udo­stęp­nia­my homo­sek­su­ali­stom wszyst­kie przy­wi­le­je mał­żon­ków, albo żad­nych. Trze­ba odpo­wie­dzieć sobie na pyta­nie, kto ma rację w tym spo­rze.

Arcy­bi­sku­pi Sen­ta­mu i Wil­liams byli prze­ciw, a nawet za. Wyjąt­ko­wo dba­li, żeby ich głos popar­cia dla pro­te­stu kato­li­ków nie zabrzmiał zbyt sil­nie i by przy­pad­kiem nie dotarł do opi­nii publicz­nej.

Poświę­ce­nie dzie­ci w imię rów­no­ści rodzi pyta­nie o ludz­ki sens demo­kra­cji libe­ral­nej.