Odrestaurowany fresk kobiety-księdza?

Wczo­raj zosta­ły ponow­nie udo­stęp­nio­ne odre­stau­ro­wa­ne fre­ski w rzym­skich kata­kum­bach świę­tej Pry­scyl­li. Kata­kum­by Pry­scyl­li są jed­ny­mi z naj­chęt­niej odwie­dza­nych i zna­nych z powo­du jed­nych z naj­wcze­śniej­szych fre­sków przed­sta­wia­ją­cych Madon­nę z Dzie­ciąt­kiem. Jed­nak­że dla poszu­ki­wa­czy sen­sa­cji cie­kaw­sze są fre­ski odno­szą­ce się do modlą­cych się kobiet.

Zda­niem współ­cze­snych zwo­len­ni­ków dopusz­cze­nia kobiet do kapłań­stwa w
Koście­le kato­lic­kim dwa fre­ski są dowo­dem na to, że we wcze­snym chrze­ści­jań­stwie
kobie­ty mogły prze­wod­ni­czyć mszy. Jeden z nich przed­sta­wia kobie­ty uczest­ni­czą­ce
w czymś co moż­na zin­ter­pre­to­wać jako uczta eucha­ry­stycz­na, a dru­gi przed­sta­wia
kobie­tę w dal­ma­ty­ce i w pozy­cji uży­wa­nej przez księ­ży przy odpra­wia­niu
publicz­nej modli­twy. Z taką inter­pre­ta­cją nie zga­dza się Fabri­zio Biscon­ti — dyrek­tor
waty­kań­skiej komi­sji arche­olo­gicz­nej, któ­ry twier­dzi, że pierw­szy fresk
przed­sta­wia kobie­ty uczest­ni­czą­ce nie w uczcie eucha­ry­stycz­nej, lecz pogrze­bo­wej
zaś fresk modlą­cej się kobie­ty po pro­stu modlą­cą się kobie­tę. Nato­miast kar­dy­nał
Gian­fran­co Rava­si — prze­wod­ni­czą­cy Papie­skiej Rady Kul­tu­ry, któ­ry prze­wod­ni­czył
cere­mo­nii otwar­cia kata­kumb przy­znał się do igno­ran­cji w kwe­stii inter­pre­ta­cji
fre­sków i ode­słał zain­te­re­so­wa­nych do Biscon­tie­go.