Pan Bóg sprawdza karty

Ale ten cha­os pró­bu­je wejść do nasze­go upo­rząd­ko­wa­ne­go świa­ta w posta­ci ludzi, któ­rzy stra­ci­li nadzie­ję, że cha­os i zagro­że­nie znik­nie z ich świa­ta.

To jak zacho­wa­my się w tej pró­bie poka­że, czy jeste­śmy chrze­ści­ja­na­mi. Bo nasz Bóg jest wyma­ga­ją­cy i nie zado­wa­la go nasze poukła­da­ne życie rodzin­ne, nasze rytu­ały i wypeł­nia­nie obo­wiąz­ków wobec para­fii i ojczy­zny. A już naj­mniej ma wzglę­du na nasze pla­ny i poukła­da­ne życie. To Ten, któ­ry powie­dział, że bliź­ni to nie tyl­ko sąsiad, rodak czy oso­ba podzie­la­ją­ca nasze poglą­dy.

Papież Fran­ci­szek zaape­lo­wał, by każ­da para­fia, każ­dy klasz­tor przy­jął jed­ną rodzi­nę, któ­ra ucie­kła przed woj­ną. Czy dla wszyst­kich para­fii w Pol­sce było­by to nie­moż­li­we? Żeby zapew­nić kil­ku oso­bom miesz­ka­nie, start na począ­tek, naukę języ­ka i pomóc zna­leżć pra­cę.

Pięć lat temu byłam w Jor­da­nii. Już wte­dy były tam tysią­ce ucie­ki­nie­rów z Ira­ku, któ­rzy mówi­li, że miej­sce, w któ­rym żyli od poko­leń zmie­ni­ło się w pie­kło. A nie było jesz­cze woj­ny w Syrii. To nie pró­ba polep­sze­nia warun­ków pcha tych ludzi do nasze­go bez­piecz­ne­go świa­ta.

» Ekumenizm.pl: Wstyd i hań­ba