Poświęcają mniejszość dla spokoju

Indo­ne­zja sta­ła się (zwłasz­cza od 1999 roku) miej­scem kon­flik­tu reli­gij­ne­go pomię­dzy muzuł­ma­na­mi i chrze­ści­ja­na­mi, któ­re­go wyni­kiem było ponad 8 tysię­cy zabi­tych osób. Rząd tego naj­lud­niej­sze­go islam­skie­go kra­ju świa­ta sta­ra się chro­nić reli­gij­ne mniej­szo­ści, w tym chrze­ści­jan, oraz wal­czyć z reli­gij­nym eks­tre­mi­zmem, ale czę­sto, dla spo­ko­ju, tj. aby uspo­ko­ić agre­syw­ne gru­py islam­skie, poświę­ca wła­śnie pra­wa ist­nie­ją­cych w kra­ju mniej­szo­ści reli­gij­nych

Cho­dzi zwłasz­cza o ist­nie­ją­ce pra­wo, któ­re naka­zu­je, aby na funk­cjo­no­wa­nie miej­sca chrze­ści­jań­skie­go kul­tu zawsze było zezwo­le­nie żyją­cychw jego sąsiedz­twie miesz­kań­ców, w tym oczy­wi­ście muzuł­ma­nów.

Com­pass Direct wska­zu­je na przy­kład mia­sta Cipay­ung, w któ­rym 17 sierp­nia muzuł­ma­nie wdar­li się pod­czas poran­ne­go nabo­żeń­stwa do Kościo­ła Zie­lo­no­świąt­ko­we­go Indo­ne­zji, siłą wycią­ga­jąc znaj­du­ją­cych się w środ­ku wier­nych oraz zawie­sza­jąc na uli­cy napi­sy, że odtąd wszel­ka aktyw­ność chrze­ści­jań­ska jest tam zabro­nio­na. Wśród napast­ni­ków znaj­do­wa­li się nie­któ­rzy miesz­kań­cy uli­cy, ale więk­szość pocho­dzi­ła z innych regio­nów. Obec­ni przy ata­ku poli­cjan­ci w ogó­le nie zain­ter­we­nio­wa­li, nato­miast wła­dze miej­skie, z powo­du naci­sku muzuł­mań­skich miesz­kań­ców, już mie­siąc wcze­śniej zaka­za­ły chrze­ści­ja­nom odpra­wia­nia w ich koście­le nabo­żeństw.

Z kolei 25 sierp­nia uzbro­je­ni w sza­ble, macze­ty, kije i kwas napast­ni­cy zaata­ko­wa­li w tym samym mie­ście Teo­lo­gicz­ną Szko­łę Ewan­ge­licz­ną Ara­sta­mar (SETIA) (na zdję­ciu). Nie potra­fią­ca dać sobie rady z napast­ni­ka­mi poli­cja ewa­ku­owa­ła jedy­nie oko­ło 1.100 uczniów i nauczy­cie­li, przy czym 20 uczniów zosta­ło ran­nych.