Prorok obiecał pomóc w uwolnieniu dzieci

29 człon­ków (w tym czwór­ka dzie­ci) Praw­dzi­we­go Rosyj­skie­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go, zało­żo­ne­go przez pro­ro­ka Pio­tra Kuznie­co­wa, wciąż prze­by­wa w pod­ziem­nym schro­nie w pobli­żu Nikol­sko­je (oko­ło 640 km. od Moskwy). Gro­żą, że w razie uży­cia wobec nich siły popeł­nią samo­bój­stwo, wysa­dza­jąc się w powie­trze. Spra­wa doty­czy o gru­py apo­ka­lip­tycz­nej, któ­ra gło­si, że w maju przy­szłe­go roku ma nastą­pić koniec świa­ta.

Sam Kuznie­cow prze­by­wa aktu­al­nie w zakła­dzie psy­chia­trycz­nym i w ubie­głym tygo­dniu sąd posta­wił mu zarzut utwo­rze­nia uży­wa­ją­cej prze­mo­cy orga­ni­za­cji reli­gij­nej. Po nie­uda­nych wysił­kach poro­zu­mie­nia się z zamknię­tą gru­pą ze stro­ny nego­cja­to­rów pań­stwo­wych i Kościo­ła pra­wo­sław­ne­go, pro­rok ostat­nio zgo­dził się na wej­ście w kon­takt z pod­wład­ny­mi, aby wypro­wa­dzić z zim­ne­go schro­nu przy­naj­mniej dzie­ci. Wia­do­mość tę podał szef poli­cji regio­nu Pen­za, Jew­ge­ni Gusje­now.

Miej­sco­wy pra­wo­sław­ny arcy­bi­skup, Fila­ret, oświad­czył, że zamknię­ci człon­ko­wie gru­py Kuznie­co­wa przy­naj­mniej słu­cha­ją, co mówią im kapła­ni, za pośred­nic­twem otwo­ru wen­ty­la­cyj­ne­go. Uwa­ża on, że nie powin­no się użyć wobec nich siły, ale jedy­nie modli­twy i słow­nej argu­men­ta­cji. „Pra­gnie­my, aby te oso­by nie tyl­ko się uspo­ko­iły, ale rów­nież by nas zro­zu­mia­ły, i pro­si­my je, aby powró­ci­ły do Bożej świą­ty­ni, do nor­mal­ne­go chrze­ści­jań­skie­go życia. Jeste­śmy cier­pli­wi i będzie­my cze­kać, jeśli będzie trze­ba, nawet do maja”, powie­dział arcy­bi­skup.

43-let­ni Kuznie­cow jest z wykształ­ce­nia inży­nie­rem. Pocho­dzi z poboż­nej rodzi­ny pra­wo­sław­nej, ale przed laty sam obwo­łał się pro­ro­kiem, zakła­da­jąc rów­nież Praw­dzi­wy Rosyj­ski Kościół Pra­wo­sław­ny, zbie­ra­jąc w nim wier­nych głów­nie z Rosji i z Bia­ło­ru­si. Powie­dział im, że to oni po śmier­ci będą sądzić, kto jest godzien lub nie wejść do nie­ba. Wier­ni Kościo­ła mają zaka­za­ne oglą­da­nie tele­wi­zji, słu­cha­nia radia, itd.