W co się ubrać?

Koszu­le z kolo­rat­ką wyda­ją się dobrym „zna­kiem fir­mo­wym” księ­ży obu płci, jed­nak dostęp­ne wzo­ry i faso­ny odzie­ży nie zawsze pozwa­la­ją im czuć się dobrze i pew­nie.

Jak infor­mu­je por­tal Chri­stian Today , naprze­ciw potrze­bom księ­ży wycho­dzi szwedz­ka pro­jek­tant­ka Maria Sjo­din, któ­rej mar­ka „Casu­al Priest” („Codzien­ny ksiądz”) adre­so­wa­na jest wła­śnie do księ­ży chcą­cych inte­re­su­ją­co wyglą­dać każ­de­go dnia.

Wszyst­ko zaczę­ło się od przy­ja­ciel­skiej proś­by o wyko­na­nie koszu­li z kolo­rat­ką. Przy­ja­ciół­ka pro­jek­tant­ki nie była zado­wo­lo­na z asor­ty­men­tu dostęp­ne­go w skle­pach, któ­ry był przy­sto­so­wa­ny głów­nie dla męż­czyzn. Tak powsta­ła pierw­sza koszu­la kapłań­ska dla kobiet.

Szwedz­ka fir­ma wystar­to­wa­ła w 2002 roku od poka­zu mody dla stu­den­tów Insty­tu­tu Pasto­ral­ne­go w Uppsa­li. Obec­nie w jej odzie­ży cho­dzą klien­ci nie tyl­ko z całej Euro­py, ale i z Ame­ry­ki Pół­noc­nej oraz Austra­lii. Wie­le stro­jów pro­jek­to­wa­nych jest dla kobiet, ale nie wszyst­kie. Sama pro­duk­cja odby­wa się głów­nie w Por­tu­ga­lii, choć pro­jek­ty powsta­ją prze­waż­nie w Sztok­hol­mie. Maria pra­cu­je też nad opra­co­wa­niem „Histo­rii księ­ży w wygod­nym stro­ju”, zawie­ra­ją­cej zdję­cia księ­ży z całe­go świa­ta i ich opo­wie­ści, jak strój wpły­wa na ich służ­bę.

W kon­tek­ście trwa­ją­cej w Koście­le Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skim w RP dys­ku­sji o dopusz­cze­niu kobiet do ordy­na­cji na księ­ży (obec­nie dostęp kobiet limi­to­wa­ny jest do posłu­gi dia­ko­na) wyda­je się, że pro­blem ubio­ru kobiet jest czymś bła­hym. Pew­nie nie jest to kwe­stia pierw­szo­rzęd­na, ale dobrze mieć w pamię­ci, że za waż­ny­mi stra­te­gicz­ny­mi decy­zja­mi pójść muszą i te mniej­sze, a nawet te naj­mniej­sze: „co ja na sie­bie wło­żę?!”.