W najbliższą niedzielę biskup zostanie prezydentem?

W naj­bliż­szą nie­dzie­lę doj­dzie do wybo­rów pre­zy­denc­kich w Para­gwa­ju, w któ­rych fawo­ry­tem jest były pro­win­cjał Księ­ży Wer­bi­stów i były biskup rzym­sko­ka­to­lic­ki, Fer­nan­do Lugo. Czy rze­czy­wi­ście uda mu się odsu­nąć od wła­dzy rzą­dzą­cą w Para­gwa­ju już od 60 lat Par­tię Colo­ra­do?

W Boże Naro­dze­nie 2006 roku infor­mo­wa­li­śmy czy­tel­ni­ków ekumenizm.pl o decy­zji bisku­pa o rezy­gna­cji z posłu­gi dusz­pa­ster­skiej i zapo­wie­dzi kan­dy­do­wa­nia z popar­ciem opo­zy­cji w wybo­rach pre­zy­denc­kich w Para­gwa­ju wyzna­czo­nych na dzień 20 kwiet­nia 2008 roku. Infor­mo­wa­li­śmy rów­nież o kry­ty­ce, jaką ode­brał biskup z Waty­ka­nu i od swo­ich kole­gów z epi­sko­pa­tu. Teraz nad­cho­dzi godzi­na praw­dy, któ­ra uka­że, czy nadzie­ja bisku­pa rze­czy­wi­ście się speł­ni.

Wie­le śro­do­wisk życia poli­tycz­ne­go i gospo­dar­cze­go Para­gwa­ju uwa­ża Fer­na­do Lugo za „nie­bez­piecz­ne­go lewa­ka”. Nie zapo­mi­na­ją mu jego dzia­łal­no­ści na rzecz ubo­gich w die­ce­zji San Pedro, któ­rą zarzą­dzał przez 11 lat. Tym­cza­sem Lugo gło­si, że będzie pre­zy­den­tem z pomo­cą wszyst­kich i dla wszyst­kich, z wyjąt­kiem mafii, jak okre­śla śro­do­wi­sko, któ­re rzą­dzi Para­gwa­jem od 61 lat, a któ­re­mu zarzu­ca odpo­wie­dzial­ność za ubó­stwo i wszel­kie zło w kra­ju.

Biskup Fer­nan­do Lugo uro­dził się 30 maja 1951 roku w San Pedro del Para­ná. Część jego rodzi­ny cier­pia­ła prze­śla­do­wa­nia pod­czas dyk­ta­tu­ry Alfre­do Stro­es­sne­ra (1954 – 1989). Naukę w szko­le pod­sta­wo­wej zaczął w szko­le u zakon­nic, a skoń­czył ją, jak rów­nież szko­łę śred­nią, w Encar­na­ción.

W mar­cu 1970 roku wstą­pił do nowi­cja­tu Księ­ży Wer­bi­stów, stu­diu­jąc filo­zo­fię i teo­lo­gię w Asun­ción. Na kapła­na u Księ­ży Wer­bi­stów został wyświę­co­ny 15 sierp­nia 1977 roku, wyjeż­dża­jąc zaraz potem na misje do Ekwa­do­ru. Był tam nauczy­cie­lem i pro­bosz­czem w Guaran­da i Eche­an­dia, Die­ce­zja Boli­var, przy­łą­cza­jąc się rów­nież do zwo­len­ni­ków teo­lo­gii wyzwo­le­nia, współ­pra­cu­jąc zwłasz­cza z tam­tej­szym „bisku­pem ubo­gich”, Leoni­da­sem Pro­año.

Do Para­gwa­ju powró­cił w 1982 roku, ale już w następ­nym roku został wysła­ny przez Zgro­ma­dze­nie Księ­ży Wer­bi­stów do Rzy­mu, aby stu­dio­wać ducho­wość i socjo­lo­gię, zdo­by­wa­jąc tam licen­cjat z dok­try­ny spo­łecz­nej kościo­ła. Po powro­cie do Para­gwa­ju został człon­kiem Komi­sji Dok­try­nal­nej Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pal­nej Para­gwa­ju oraz człon­kiem Komi­sji Teo­lo­gicz­nej Rady Epi­sko­pa­tów Ame­ry­ki Łaciń­skiej (CELAM). W listo­pa­dzie 1992 roku został wybra­ny na pro­win­cja­ła Zgro­ma­dze­nia Księ­ży Wer­bi­stów w Para­gwa­ju i na zastęp­cę prze­wod­ni­czą­ce­go Kon­fe­ren­cji Zakon­ni­ków Para­gwa­ju. Już jed­nak w 1994 roku został wyświę­co­ny na bisku­pa i objął zarząd trud­ną Die­ce­zją San Pedro, będąc rów­nież odpo­wie­dzial­ny za Pod­sta­wo­we Wspól­no­ty Kościel­ne w Para­gwa­ju.

Pod koniec 2004 roku został prze­nie­sio­ny na eme­ry­tu­rę. W nie­ca­ły rok sta­je się zna­ną oso­bi­sto­ścią poli­tycz­ną w związ­ku ze swo­ją kry­ty­ką rzą­dów pre­zy­den­ta Para­gwa­ju, Nica­no­ra Duar­te. W mar­cu 2006 roku sta­je na cze­le Oby­wa­tel­skie­go Opo­ru zło­żo­ne­go z par­tii opo­zy­cyj­nych, związ­ków zawo­do­wych i oko­ło set­ki róż­nych sto­wa­rzy­szeń. 19 mar­ca 2006 roku jest głów­nym mów­cą na wie­cu oko­ło 30 tys. osób przed sie­dzi­bą kon­gre­su Para­gwa­ju, pod­czas któ­re­go doma­ga się posta­wie­nia przed sądem pre­zy­den­ta Duar­te. Pod koniec 2007 roku zosta­je już ofi­cjal­nie kan­dy­da­tem na pre­zy­den­ta w wybo­rach wyzna­czo­nych na 20 kwiet­nia 2008 roku, z ramie­nia Patrio­tycz­ne­go Alian­su na Rzecz Zmia­ny.